هرجا نظاره میکنم،در حسرت روی توام
تو هم بیا ورحم کن،برجسم بی جانم ببین
اصلا دروغ هم شد بگو،من در تکاپوی توام
من ماندم و ماتم کده
غیرت نمی بینم چرا
چه بر سر دل آمده
دنیای من گشتی کنون
من را کشیدی به جنون
رحمی نما ای مهربان
برقلب گشته غرق خون
خون کرده ای قلب مرا
با من بگو آخر چرا
آخر چه دیدی تو ز من
با تو چه کردم بی وفا؟
ببینم غمگینی قلبم میمیره
تو چشمات مثل آهو نافذ عشق
ببین قلبم به اون چشمات اسیره
دنیای من هستی
چشمان تو دریاست
وقتی نباشی تو
دستان من تنهاست
تصویر خندانت
پیش نگاه من
یک منظره
یک عکس
یک پنجره رویاست
شعرهایم همه از جنس گل و آینه اند
می توانی تو درآن روی خودت را بینی
دل اگر تو بدهی ساده به من
پای شعرم تو اگر بنشینی
می توانی تو بفهمی این را
شعرهایم همه از جنس تواند
هرچه هستند تو باعث شده ای
چه غزل باشد و چه شعرنواند
که سر سازش و آسایش ما نیست تورا
که چه براین دل بیچاره ی ما می آید
سهم ما از خم ابروی توچیست
کی به داد دل آواره ی ما می آید
بی تو هر لحظه ی من سخت تر از زندانست.
حال و روزم تو نباشی مثله دیوانست.
که نخورده ز می و شهد لبانت مست است
بی تو آلوده ی دنیا و می و پیمانست
حال و روزم تو نباشی مثله دیوانست.
تو به ان ناز نگاهت شرر افروخته ای.
لحظه ای رحم نما بر جگر سوخته ای.
که دگرتاب ندارد به غم دوری تو
گرچه من خوب بدانم که پدر سوخته ای.
درگیر تو و خنده ی پنهان تو باد
هستی من از دیدن تو رفته به باد
جان و دل عاشق به قربان تو باد
ولی چگونه بگویم رها ز برهانم
جنون گرفتم و باخود به حرف آمده ام
من اهل باتو قدم های زیربارانم
رها زهرچه تعلق به غیرتو گشتم
زبان اهل زمان خودم نمی دانم
غریبه ام بگمانم نی ام از این دنیا
به چشم مردم این شهریقین دیوانم
که خاطرات تو هرلحظه پیش من اینجاست
و سرخی لب تو یادگار لیوانم
بغضت ببین قلب مرا دیوانه کرده
حال منم مثل تو فروردین خراب است
کاشانه ام را این هوا ویرانه کرده
این بغض از روز ازل با آدم اینجاست
حتی نباشی باز این بغض هردم اینجاست
یک لحظه دور از خاطراته من نبودی
تا یادت افتم بغض تو دردم هم اینجاست
هر زمان فکر نبودت میکنم
کشورم از هم بدونت بگسلد
من دعا در هر سجودت میکنم
صد هزاران شکر خدایم داده است
مهربانی رهبری دلداده ای
روز میلاد تو روز عشق شد
روز آزادی هر آزاده ای
تولد رهبرم مبارک4/24